Δεν μπορεί μια χώρα με τέτοιον φυσικό πλούτο, μια χώρα με τόσα αξιοθέατα, με τόσο αναξιοποίητο τουριστικό προϊόν, με τόση δωρεάν ενέργεια (ηλιακή, αιολική κλπ), να θεωρείται χρεοκοπημένη.
Όμως, είναι γεγονός πως ο δημόσιος τομέας είναι αδικαιολόγητα τεράστιος, οι μίζες και οι αρπαχτές που επιβαρύνουν το κράτος είναι σε δυσθεώρητα ύψη, η φοροδιαφυγή και το μαύρο χρήμα είναι εθνικό σπορ, οπότε όση πολιτική βούληση κι αν υπάρξει από τους κυβερνώντες, αυτό το χάλι όχι μόνο δεν πρόκειται ποτέ να φτιάξει, αλλά θα μεγαλώνει συνέχεια τόσο, που στο τέλος θα χρεοκοπήσουμε στ αλήθεια.
Πως μπορεί μια κυβέρνηση που εξαρτάται από την ψήφο μας, να πάρει δυσάρεστα μέτρα, να κόψει κεφάλια, παγιωμένα δικαιώματα και πρακτικές ετών να καταργηθούν, και να βάλει τάξη σε αυτό το μπουρδέλο?
Το δημόσιο έλλειμμα έχει βρεθεί σε χειρότερα επίπεδα, τα χρέη μας επίσης, τα επιτόκια δανεισμού το ίδιο, και παρόλα αυτά δεν χρεοκοπήσαμε. Αυτό που αλλάζει, είναι πως προφανώς τώρα θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα, και κάποιος άλλος πρέπει να πάρει την ευθύνη γι αυτά που θα ακολουθήσουν.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι προφανώς το κόλπο, για να καταφέρουν να πάρουν αντιλαϊκά μέτρα, να περιορίσουν ουσιαστικά τον Δημόσιο Τομέα, να περικόψουν πραγματικά τις δαπάνες, να αναθεωρήσουν τις συντάξεις κλπ, και να πετύχουν πραγματικά αποτελέσματα, που με δημοκρατικές διαδικασίες δεν θα μπορούσαν ποτέ να πετύχουν, λόγω πολιτικού κόστους.
Οι 2 συνέταιροι της σημερινής κατάστασης, θα φορτώνουν ο ένας στον άλλον τις ευθύνες γιατί οδηγήθηκε η χώρα σε αυτό το σημείο, και θα νίπτουν τας χείρας τους για τα δυσάρεστα μέτρα, φορτώνοντας στο Δ.Ν.Τ. την ευθύνη των μέτρων.
Με τις υγείες μας!
No comments:
Post a Comment