δεν ψήφισα, έκανα κι εγώ αποχή.

Θεωρώ πως το υπάρχον πολιτικό σύστημα, έχει αποτύχει. Δεν λέω κάποια σοφία, αφού η αποτυχία είναι δεδομένη, εκ του αποτελέσματος.

Το υπάρχον πολιτικό σύστημα, βασίζεται στην ανά τετραετία (κατά μέγιστο) προσφυγή στις κάλπες, κι έτσι αυτοαποκαλείται δημοκρατικό.

Όμως, οι ψήφοι που στηρίζουν τα κόμματα είναι εξαγορασμένες, με ρουσφέτια, διορισμούς, ασυλία στις κομπίνες και στις ρεμούλες. Υποσχέσεις που δεν τηρούνται αλλά μένουν ατιμώρητοι όσοι υφαρπάζουν με ψέματα την ψήφο, ολοκληρώνουν το σκηνικό. Χρόνια τώρα.

Τώρα, μετά από όλα όσα έχουν συμβεί, ανακάλυψαν την συλλογική ευθύνη, φταίμε όλοι μας για όσα φάγανε, καθώς και για όσα πλήρωσαν αυτοί που μας κυβερνάνε για να εξαγοράσουν ψήφους.

Το υπάρχον σύστημα, αδυνατεί να παράγει εναλλακτικές προτάσεις, αφού ο κοινωνικός ιστός είναι σε πλήρη διάλυση, και η όποια διαφορετική πρόταση δεν προβάλλεται, δεν μπορεί να φτάσει στα αυτιά των ψηφοφόρων. Άλλωστε, ακόμα κι αν ακουγότανε μια τέτοια φωνή, δεν έχει καμία επίδραση στους ψηφοφόρους, αφού οι περισσότεροι είναι βυθισμένοι στα προσωπικά προβλήματα τους, δάνεια, χρέη, ανασφάλεια για το μέλλον, αβεβαιότητα κλπ δεν είναι παράγοντες για να επιτρέψουν σε κάποιον να κάνει σκέψεις.

Η ψήφος σε μια εκλογική διαδικασία, υπό τις παρούσες συνθήκες, νομιμοποιεί την υπάρχουσα κατάσταση. Όσο μεγαλύτερο φτάσει να γίνει το ποσοστό της αποχής, τόσο πιο ισχυρό είναι το χαστούκι στους διαχειριστές της κρίσης. Αυτοί μπορούν να ισχυρίζονται ότι θέλουν, αλλά ξέρουν πολύ καλά, πως πρώτο κόμμα βγήκε η αποχή, πρώτο κόμμα είμαστε όλοι εμείς που απλώς τους γυρίσαμε την πλάτη και δεν συμμετέχουμε στην απάτη (και στην αυταπάτη) τους.

Δεν ψήφισα, και δεν πρόκειται να ξαναψηφίσω μέχρι να υπάρξουν συνθήκες που να με πείσουν ότι αξίζει τον κόπο να πάω ξανά μέχρι το εκλογικό κέντρο. Το να ψηφίζω αρνητικά, όπως έκανα τόσα χρόνια, είναι λάθος. Δεν ψηφίζουμε σε τηλεπαιχνίδι, ποιος να αποχωρήσει. Δεν υπάρχει λαϊκή βούληση, το να κυβερνάει κάποιος, γιατί δεν θέλουμε κάποιον άλλον! Θα έπρεπε να μας κυβερνάει κάποιος που τον θέλουμε, τον πιστεύουμε, τον εμπιστευόμαστε, και που θα αξιολογήσουμε εάν τελικά έκανε όσα υποσχέθηκε. Τέτοια κυβέρνηση δεν έχει υπάρξει, τουλάχιστον τα τελευταία 25-30 χρόνια.

Ας πούνε ότι θέλουνε… Δεν με αγγίζουν τα λόγια τους. Ο καθένας θα ερμηνεύσει την αποχή μου όπως τον βολεύει, εγώ όμως ξέρω γιατί δεν πήγα εγώ να ψηφίσω.