Monday, June 04, 2012

2 εβδομάδες πριν τις εκλογές

Όταν ένας άνθρωπος, ελεύθερος επαγγελματίας που κατά μέσο όρο βγάζει περίπου 2 χιλιάρικα τον μήνα, κάνοντας την φορολογική του δήλωση διαπιστώνει πως πρέπει να πληρώσει 9 χιλιάδες ευρώ σε φόρους, ένας άνθρωπος με 3 παιδιά, τότε δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να ξέρεις πως σε λίγο καιρό κάποιος (η Εφορία, οι Τράπεζες, κλπ) θα του πάρει ακόμα και το σπίτι του, κι αυτός σύντομα θα βρεθεί κρεμασμένος σε κάποιο δένδρο... Πως θα πληρώσει τους φόρους κάποιος που μετράει και το παραμικρό έξοδο για να του φτάσουν όσα βγάζει προ φόρων? Εάν δε προσθέσουμε, πως πάνω από τα μισά από τα έσοδα δεν μπορεί να τα εισπράξει, τότε είναι προφανές το μέγεθος του προβλήματος... Εάν έχω κόψει τιμολόγια και αποδείξεις για 50 χιλιάρικα, έχω ήδη αποδώσει πάνω από 10 χιλιάρικα σε ΦΠΑ, δεδομένου όμως ότι δεν έχω εισπράξει ούτε τα 30 με 40 χιλιάρικα (γνωστά τα φέσια και τα βερεσέδια), θα φορολογηθώ όχι επί των εισπράξεων αλλά επί των τιμολογίων, με αποτέλεσμα να πρέπει να πληρώσω και άλλα 20-25 χιλιάρικα περίπου σε φόρους εισοδήματος, οπότε... πρέπει να ζήσω τρώγοντας αέρα και πέτρες!!!
(τα νούμερα δεν είναι ακριβή, αλλά ενδεικτικά της κατάστασης... Της μόδας είναι να μιλάνε για τους φοροφυγάδες, αλλά τα νούμερα είναι αμείλικτα: Η φοροδιαφυγή είναι μονόδρομος...)

Πως γίνεται οι φαρμακοβιομήχανοι και οι εταιρείες εισαγωγής φαρμάκων, όντας χρόνια τώρα απλήρωτοι τεράστια ποσά, να μην έχουν ήδη χρεοκοπήσει? 
Η απάντηση είναι απλή: Ακόμα και το 1/10 να έχουν εισπράξει, ήδη κερδίζουν υπερβολικά πολλά!!! Όπως θα ξέρετε οι φίλοι μου, ο σκύλος μου έχει καρκίνο. Κάθε χημειοθεραπεία μου στοιχίζει 50 ευρώ, με την αμοιβή του γιατρού.
Φίλος που τραβιέται με την επάρατη νόσο, πληρώνει για κάθε χημειοθεραπεία 1300 ευρώ.
Ρώτησα τον κτηνίατρο, τι διαφορά κόστους έχουν τα φάρμακα του σκύλου μου, με τα φάρμακα των ανθρώπων? Καμία διαφορά, μου είπε ο κτηνίατρος.
Πρόσφατα άκουσα πως στην Αμερική, η χημειοθεραπεία (των ανθρώπων) στοιχίζει κάτω από 50 δολάρια, δηλαδή κάτω από το 1/30 του κόστους στην Ελλάδα.
Δηλαδή μόνο με την συμμετοχή που πληρώνουμε, έχουμε καλοπληρώσει τα φάρμακα, και το υπόλοιπο είναι τα τρελά υπερκέρδη τους.

Σε μια χώρα που ο ελεύθερος επαγγελματίας πρέπει να εξοντωθεί, την ώρα που ήδη πληρώνουμε περισσότερους φόρους μόνο με τους έμμεσους φόρους που έχουν επιβληθεί, σε μια χώρα που έχει καταστραφεί το μέλλον των παιδιών μας για να γίνονται πλούσιοι οι φαρμακοβιομήχανοι και οι ασφαλισμένοι παίρνουν depon για τον καρκίνο, υπερκοστολογημένο και αυτό φαντάζομαι, το μέλλον είναι προκαθορισμένο:
Έχουμε βουλιάξει προ πολλού, και είναι θέμα (ελάχιστου) χρόνου να πνιγούμε. Οι "ράδιο αρβύλα" διακωμωδώντας την κατάσταση, είπαν πως ο Σαμαράς θα χρεώσει την σημερινή κατάσταση στην κυβέρνηση Πικραμένου. Προφητικό το σχόλιο τους, αυτό ήδη έγινε τις προηγούμενες μέρες!!!

Μας απειλούν οι Ευρωπαίοι ότι θα μας βγάλουν από το ευρώ εάν δεν συμμορφωθούμε στις υποδείξεις. Τι να το κάνουμε το ευρώ, εάν δεν έχουμε και δεν μπορούμε να έχουμε ούτε σεντ στην τσέπη μας, που να μην το χρωστάμε ήδη? Είναι θέμα σύντομου χρόνου να πεθάνουμε από την πείνα και την ανέχεια. Κάποιοι συνάνθρωποι μας ήδη έχουν επιλέξει να εγκαταλείψουν τον μάταιο τούτο κόσμο. Οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουμε έτσι κι αλλιώς, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο. Εάν δεν πεθάνουμε από την πείνα, θα πεθάνουμε από την έλλειψη του φαρμάκου που χρειαζόμαστε, ή αλλιώς από το κρύο τον χειμώνα που μας έρχεται.

Ψηφίστε λοιπόν την κυβέρνηση που θα ακολουθήσει το πρόγραμμα του μνημονίου που μας επιβλήθηκε, ή που θα το επαναδιαπραγματευτεί. Είμαστε σαν τους εβραίους σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, που εάν αντιδράσουμε θα μας πυροβολήσουν, αλλιώς θα πάμε ήσυχα και συντεταγμένα στον θάλαμο αερίων. Μπορούμε με την ψήφο μας να επιλέξουμε τι θάνατο προτιμάμε... Κάποτε αναρωτιόμουνα πως μια χούφτα φύλακες, σκοτώνανε τόσους ανθρώπους χωρίς αντίδραση. Τώρα το βλέπω ζωντανά να γίνεται, και τριγύρω μου συζητάνε ακόμα, εάν θα μας σώσει ο Σαμαράς ή ο Τσίπρας!!! Κανένας δεν θα μας σώσει, ξυπνάτε!!!

Λύση δεν βλέπω. Θα την έλεγα. Εσείς που ξέρετε τι θα ψηφίσετε, ας μου εξηγήσετε κι εμένα, σας παρακαλώ.

Τις δεκαετίες του 60 και του 70, υπήρξε ανάπτυξη με τα χρήματα του σχεδίου Μάρσαλ, υπήρξε οργασμός έργων, εκσυγχρονισμός και εκβιομηχάνιση, και δημιουργήθηκαν οι βάσεις για να προχωρήσει η χώρα, με τα όποια λάθη. Από το 80 και μετά, η χώρα διαλύθηκε και γίναμε τεμπέληδες, σπάταλοι και νεόπλουτοι.

Ευθύνη έχουν όλοι όσοι κυβέρνησαν μέχρι σήμερα, αλλά και εμείς που ανεχτήκαμε τα πάντα, αδιαμαρτύρητα. Το τυρί το είδαμε, την φάκα δεν την είδαμε. Τώρα είναι αργά για δάκρυα Στέλλα.