Monday, September 13, 2010

δικαίωση

Τελικά το πρόβλημα του γιού μου επιλύθηκε, το αίτημα μας να μην εξακολουθήσει και φέτος  να έχει την ίδια δασκάλα έγινε δεκτό από τον Σύλλογο Διδασκόντων.

Σε προσωπικό επίπεδο είμαι ικανοποιημένος, αφού ο γιός μου δεν θα υποστεί ξανά τέτοιες «παιδαγωγικές» μεθόδους που προσβάλλουν την προσωπικότητα του, και που συνιστούν άσκηση ψυχολογικής αλλά και σωματικής βίας εναντίον του, ούτε θα περάσει άλλη μια σχολική χρονιά έχοντας απέναντι του την δασκάλα αυτή μετά τα περσινά προβλήματα. Ελπίζω να μην τον ξαναπλησιάσει ποτέ.

Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, αυτός ήταν ο βασικός λόγος που κατέγραψα όσα συνέβησαν και έγιναν γνωστά σε εμένα, ήθελα τουλάχιστον το δικό μου παιδί να μην υποστεί για άλλη μια χρονιά την ίδια δασκάλα. Ήλπιζα σε αυτό, και τελικά συνέβη. Δεν έχω λοιπόν παράπονο.

Θα πω όμως ψέματα εάν πω πως δεν λυπάμαι τα παιδάκια που θα συνεχίσουν να έχουν την δασκάλα αυτή, βέβαια εύχομαι να αντιλήφθηκε ότι η συμπεριφορά της ήταν απαράδεκτη και πως δεν πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζει τέτοιες μεθόδους κατά των παιδιών.
Τιμωρίες απομόνωσης, ορθοστασία κοιτώντας τον τοίχο, προσβολές και άλλες παρεμφερείς μέθοδοι, όχι μόνο είναι κατάπτυστες, αλλά είναι και παράνομες. Απομονώνουν τον μαθητή από τους συμμαθητές τους, και επιβαρύνουν την ψυχολογία του. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να κάνει τέτοια πράγματα.

Αυτό που εξακολουθεί να με προβληματίζει, είναι εάν όντως η δασκάλα αυτή έχει διάθεση συμμόρφωσης. Εάν είχε τέτοιες ευαισθησίες, πιστεύω πως θα τις είχε προ πολλού εκδηλώσει. Μου φαίνεται παράξενο να καταγγέλλεται από έναν γονιό ένας δάσκαλος για εξάσκηση παράνομης σωματικής και ψυχολογικής βίας, και ο Σύλλογος  Γονέων και Κηδεμόνων να είναι αναρμόδιος, ο Σχολικός Σύμβουλος επίσης, ο Σύλλογος διδασκόντων τελικά να αποδέχεται το αίτημα, ο δε δάσκαλος αυτός να συνεχίζει το θεάρεστο έργο του χωρίς την παραμικρή συνέπεια… Μου φαίνεται πολύ παράξενο! Δεν θα έπρεπε αυτεπάγγελτα να γίνει μια Ένορκη Διοικητική Εξέταση? Να παρθούν μαρτυρίες? Να γίνει έλεγχος εάν όσα κατήγγειλα ήταν αληθή ή όχι? Πως έγινε δεκτό το αίτημα μου, εάν δεν γνωρίζουν ήδη οι συνάδελφοι της δασκάλας αυτής ότι όσα γεγονότα καταμαρτύρησα είναι αληθινά?

Ξέρετε τι καταλαβαίνω από αυτά? Πως όλα αυτά τα γεγονότα που κατήγγειλα, ήταν προ πολλού γνωστά, γι αυτό και δεν απόρησε κανένας. Λίγο πολύ όλοι τα ήξεραν, αλλά δεν αντιδρούσαν. Εγώ μόλις τα αντιλήφθηκα, προσπάθησα να μείνω όσο το δυνατόν ψύχραιμος, και αντέδρασα τελικά με τον τρόπο που γνωρίζετε. Οι άλλοι τι κάνουν? Οι υπόλοιποι γονείς, άραγε κοιμούνται με ήσυχη την συνείδηση τους, εάν και τα δικά τους τα παιδιά υπέστησαν παρόμοια συμπεριφορά?